از زمان حمله اسرائیل به ایران و حتی پس از پایان جنگ تاکنون، نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران دور جدیدی از سرکوب را در شهرهای مختلف کردستان آغاز کرده‌اند. نیروهای سپاه پاسداران، بسیج و یگان امداد با ایجاد ایست و بازرسی در ورودی و خروجی شهرها و گشت‌زنی در خیابان‌های اصلی، فضای رعب و وحشت ایجاد کرده‌اند. هم‌زمان، شماری از شهروندان و فعالان کُرد نیز از سوی ستاد خبری اداره اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران احضار و تهدید شده‌اند.
در ادامه این موج سرکوب، چهارده شهروند کُرد به نام‌های ریبوار مصطفی‌زاده، خالد بایزیدی، انور بایزیدی، جلال خدامرادی، بهروز یزدان‌پناه، زاهد حجری، رحمان مام‌اسماعیل، ناصر الیاسی، سامان سیدمحمودیان، سامان کاکه‌ممی، رحمان خالخانی، امین باشوکی، کاوه قادری و فرهاد کریمی، در شهرهای اشنویه، بوکان، مهاباد، سنندج، نقده و سقز، بدون ارائه حکم قضایی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند.
بر اساس اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، بامداد جمعه ۶ تیر ۱۴۰۴، جلال خدامرادی، فعال مدنی اهل سنندج، در پی یورش نیروهای امنیتی به منزل خانوادگی‌اش در محله حسن‌آباد این شهر، بدون ارائه حکم قضایی و با خشونت بازداشت شد.
هم‌زمان، رحمان مام‌اسماعیل، اهل روستای «قزلجه» شهرستان مهاباد نیز در منزل خود بازداشت شد.
پیش از آن، روز پنج‌شنبه ۵ تیر ۱۴۰۴، سامان سیدمحمودیان و سامان کاکه‌ممی، دو شهروند اهل نقده، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. همچنین در تاریخ ۳ تیر، چهار شهروند دیگر اهل نقده به نام‌های فرهاد کریمی، امین باشوکی، کاوه قادری و رحمان خالخانی بازداشت شده بودند.
در تاریخ ۲ تیر ۱۴۰۴، ریبوار مصطفی‌زاده، مربی فوتبال اهل مهاباد، در پی احضار تلفنی به ستاد خبری اداره اطلاعات این شهر بازداشت شد.
همچنین ناصر الیاسی، اهل روستای «بیطاس» شهرستان مهاباد در تاریخ ۱ تیر، زاهد حجری، اهل سقز در تاریخ ۳۰ خرداد، انور بایزیدی و بهروز یزدان‌پناه، اهل بوکان در تاریخ ۲۹ خرداد، و خالد بایزیدی، اهل اشنویه در تاریخ ۲۸ خرداد، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه یا سنندج منتقل شده‌اند.
