ادریس آلی و آزاد شجاعی، دو شهروند کُرد اهل سردشت، به همراه رسول احمد رسول، شهروند کُرد اهل شهر قلادزه در اقلیم کردستان عراق، که پیشتر به اتهام «محاربه» و «افساد فی الارض» از طریق همکاری و جاسوسی برای اسرائیل به اعدام محکوم شده بودند، امروز چهارشنبه ۴ تیر ۱۴۰۴، بهصورت مخفیانه و بدون حق داشتن آخرین ملاقات با خانواده، در زندان مرکزی ارومیه اعدام شدند.
اعدام شتابزده این سه زندانی در حالی صورت گرفته است که تایید حکم اعدام آنان تاکنون بهصورت رسمی از سوی دیوان عالی کشور به وکلایشان ابلاغ نشده بود.
بر اساس اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز سهشنبه ۳ تیر، این سه زندانی برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه منتقل شدند و در ساعات اولیه صبح امروز، بدون اطلاع قبلی خانواده و وکلا و بدون حق ملاقات، بهصورت مخفیانه اعدام شدند. خانوادههای این افراد پس از اطلاع از اجرای حکم، به زندان مرکزی ارومیه مراجعه کردند، اما مقامهای زندان تاکنون از تحویل پیکر آنها خودداری کردهاند.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، صبح امروز در گزارشی ضمن اعلام خبر اعدام این سه زندانی نوشت: «ادریس عالی فرزند صالح، آزاد شجاعی فرزند عبدالرحمان و رسول احمد رسول فرزند احمد که اقدام به وارد کردن تجهیزات برای ترور شخصیتها به کشور کرده بودند در حکم محاربه و افساد فی الارض از طریق همکاری با دول خارجی متخاصم به نفع رژیم صهیونیستی بازداشت و محاکمه شدند. حکم این جواسیس پس از طی فرآیند کامل آیین دادرسی کیفری و تایید و ابرام حکم در دیوان عالی کشور صبح امروز اجرا و ادریس عالی، آزاد شجاعی و رسول احمد به سزای اعمالشان رسیدند و به دار مجازات آویخته شدند.»
با این حال، برخلاف ادعاهای قوه قضاییه، این سه زندانی که پیشتر در مناطق مرزی به کولبری و کاسبکاری مشغول بودند، در تمامی مراحل بازجویی و دادگاه هرگونه ارتباط و همکاری با اسرائیل را رد کرده بودند. حتی در گردشکار صادره از وزارت اطلاعات نیز آمده است که این افراد محمولهای را که از محتویات آن بیاطلاع بودهاند به ایران منتقل کردهاند و گمان میرود تجهیزاتی که در ترور محسن فخریزاده مورد استفاده قرار گرفته، درون همان محموله بوده است. گفتنی است افرادی که آن محموله را از سردشت به تهران منتقل کرده بودند نیز بازداشت و پس از مدتی از این اتهام تبرئه شدند.
ادریس آلی و آزاد شجاعی، اهل روستای مرزی «دولهگرمه» سردشت، و رسول احمد رسول، اهل شهر قلادزه در اقلیم کردستان، در تیر ۱۴۰۲ به فاصله چند روز در سردشت توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شدند. این سه نفر برای چندین ماه در سلولهای انفرادی نگهداری شده و تحت شکنجههای شدید جسمی و روانی قرار گرفتند تا به اتهامات مطرحشده علیه خود از جمله «جاسوسی برای اسرائیل» و «انتقال تجهیزات مورد استفاده در ترور محسن فخریزاده» اعتراف کنند. آنان در بازجوییهای اولیه تمامی اتهامات را رد کرده بودند، اما تحت فشار شکنجه، ناچار به انجام اعترافات اجباری علیه خود شدند. پس از گذشت بیش از سه ماه، برای نخستینبار اجازه تماس تلفنی با خانوادههایشان را یافتند.
پس از بیش از هشت ماه بازداشت در سلول انفرادی، این افراد به زندان مرکزی ارومیه منتقل شدند. جلسه دادگاه آنها در تاریخ ۱ مهر ۱۴۰۲ در شعبه دوم دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه به ریاست قاضی قربان شاهینی و مستشاری قاضی اسماعیل بذرکاری برگزار و در اوایل آبان ماه حکم اعدام برای هر سه نفر صادر شد. آنان همچنین در پروندهای جداگانه به اتهام «قاچاق مشروبات الکلی»، به سه سال و هفت ماه زندان و پرداخت جریمه نقدی محکوم شده بودند.
این زندانیان در مرحله تحقیقات از حق داشتن وکیل محروم بودند و تنها پس از ارسال پرونده به دادگاه موفق به معرفی وکیل شدند.
اصغر جهانگیری، سخنگوی قوه قضاییه، روز سهشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ در نشست خبری هفتگی اعلام کرده بود: «در پرونده ترور شهید فخریزاده تاکنون ۳ جاسوس اسرائیل در مرحله بدوی به اعدام محکوم شدهاند. در این پرونده ۸ نفر در آذربایجان غربی دستگیر شدند که ۳ نفر از اعضای این باند در پوشش قاچاق مشروبات الکلی، تجهیزات ترور شهید فخریزاده را به کشور وارد کردند؛ این ۳ نفر در مرحله بدوی به اعدام محکوم شدند و حکم آنها در مرحله فرجامخواهی است».
پس از اعتراض وکلا، این پرونده به شعبه ۹ دیوان عالی کشور ارجاع شد، اما پیش از آنکه حکم اعدام رسماً به آنان ابلاغ شود، این سه زندانی اعدام شدند. آنها پس از اعدام موکلانشان از طریق سامانه ثنا متوجه شدند که حکم اعدام در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۴ تأیید شده بود.