طی ده روز گذشته ۷ مورد انفجار مین ده قربانی در پی داشته است که سه مورد آن منجر به کشته شدن شهروندان کُرد شده و یک کودک نیز در این حوادث دستش را از دست داده است.
دولت جمهوری اسلامی در اقدامی بی شرمانه سعی در سرپوش گذاشتن بر این مسئله دارد و این در حالی است که انفجار مینی که موجب کشته شدن یک کشاورز ایوانی در منطقه سومار شد، در منطقه‌ایی روی داده که در بهمن سال ۹۱ پاک اعلام شده بود. خبرگزاری فارسی نزدیک به سپاه پاسداران نیز با انتشار خبری در این زمینه ادعا می‌کند که علت انفجار مین نبوده و بر اثر انفجار مواد منفجره بوده است.
اولا شواهد نشان می‌دهد که انفجار مین باعث کشته شدن این فرد شده و اگر هم بر فرض محال مواد منفجره باشد آن هم طبق ظوابط و مقررات داخلی مرکز مین زدایی UXO محسبوب شده و تفاوتی با مین ندارد و دولت ملزم به پاکسازی ان است. در استانداردهای پاکسازی نیز به وضوح در این مورد در آیمس IMAS 10.60 به صراحت در موردِ استانداردهای پایانِ عملیاتِ پاکسازی صحبت شده است. بر طبق این استاندارها اگر پس از عملیاتِ تحویلِ زمین اتفاقاتی رخ دهد، این نهاد ملی مین است که باید پاسخ‌گو باشد. همچنبن اگر سیاستِ آزادسازیِ زمینِ (پاکسازی) توسطِ دولت تصویب شود، کاربردِ مناسبِ اصول توسطِ مجریان و پذیرشِ پروژه‌ها توسطِ مقاماتِ ملی نشان می‌دهد که سطحِ خطرِ آلودگیِ مین‌ها در منطقه پس از بررسی یا پاکسازی توسطِ دولت پایین به نظر می‌رسد.
اگر آلودگیِ ناشی از مین‌ها در منطقه‌ای یافت شود که پیش‌تر آن منطقه خنثی شده، مین‌های آن کاهش داده شده و یا پاکسازی شده بود، منازعاتِ مسئولیتی باید در اصل بر اساسِ نحوه‌ی اجرای فرآیندِ آزادسازی زمین توسطِ سازمان‌ها که در استانداردهای ملی حفظ شده است، اعمال شود. ظاهر آلودگیِ مین‌ها به صورتِ اتوماتیک نشان می‌دهد که سازمان باید مسئولِ آن محسوب شود.
باز هم در این استانداردها (آیمس) تاکید شده است که حتی پس از اتمامِ عملیاتِ مین‌روبی نیز باید این زمین‌ها را با دسته‌بندی خطرناک یا کمی خطرناک تلقی کرد و علایم و هشدارها تا زمانِ اطمینان از عاری بودن زمین از مین نگهداری شود (IMAS 09.20).
عیسی بازیار،کارشناس پاکسازی مین
