نایب عسکری، زندانی سیاسی کُرد که پیشتر به صورت غیابی از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه به به اتهام «بغی» از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به اعدام محکوم شده بود، پس از درخواست واخواهی و برگزاری چند جلسە دادگاە حضوری، مجددا از سوی همین شعبه به اعدام محکوم شد.
بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز دوشنبه ۲۴ مهر، دفتر اجرای احکام زندان مرکزی ارومیه با احضار این زندانی سیاسی، صدور حکم اعدام را رسما به وی ابلاغ کرده است. این حکم در نتیجه یک روند پیچیده قضایی و دادرسی ناعادلانه صادر شده است.
یک منبع مطلع به پرونده نایب عسکری در اینباره به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: «از ابتدای سال جاری این زندانی سیاسی در ۶ نوبت برای حضور برگزاری جلسه دادگاه به شعبه ۲ دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه منتقل شد. دو جلسه به دلیل عدم حضور قاضی لغو و ۴ جلسه برگزار شد.»
به گفته این منبع، آخرین جلسه دادگاه در تاریخ ۵ مهر بدون حق داشتن وکیل تعینی برگزار و صدور حکم اعدام در تاریخ ۲۴ مهر به صورت کتبی در زندان به وی ابلاغ شده است.
این منبع در ادامه افزود: «پرونده دیگری علیه این زندانی سیاسی در یکی از شعب دادگاه کیفری ارومیه به اتهام «مشارکت در قتل» یکی از فرماندهان سپاه پاسداران تشکیل شده است.
مصطفی سلطانی از فرماندهان کُرد سپاه پاسداران در ارومیه بود که در سال ۱۳۹۳در یک درگیری با اعضای حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به شدت مجروح و در اسفند ۱۳۹۹ به دلیل ابتلا به کرونا فوت کرد. خانواده این فرمانده سپاه پاسداران با همکاری سازمان اطلاعات سپاه پاسداران و اداره اطلاعات ارومیه با تنظیم شکایتی علیه نایب عسکری اعلام کردند که وی در درگیری منجر به مجروحیت مصطفی سلطانی مشارکت داشته و مرگ این فرمانده سپاه پاسداران در اثر جراحات به جای مانده از این درگیری بوده است.
نایب عسکری، شهروند کُرد اهل ارومیه در تاریخ ۴ فروردین ۱۴۰۰ توسط نیروهای سازمان اطلاعات سپاه پاسداران ارومیه بازداشت و پس از ۳ ماه نگهداری در بازداشتگاه این نهاد امنیتی و تحمل شکنجههای جسمی و روحی به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
وی پیش از بازداشت به مدت چند سال در اقلیم کردستان اقامت داشت و پس از هماهنگی یکی از اعضای سپاه پاسداران به نام حسین خوشمرام با سازمان اطلاعات سپاه پاسداران و دریافت «اماننامه» به ایران بازگشت.
پس از بازداشت وی، سازمان اطلاعات سپاه پاسداران به وی اعلام کرد که در سال ۱۳۹۷ از سوی دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه به صورت غیابی به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) به اعدام محکوم شده است. پس از اعتراض این زندانی سیاسی به صدور حکم اعدام غیابی، این حکم نقض و به شعبه دوم دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه ارجاع شد.
این زندانی سیاسی در مرداد ماه ۱۴۰۰ به دنبال درگیری میان چند تن از زندانیان سیاسی و زندانیان جرایم عمومی با شکایت رئیس زندان مرکزی ارومیه به همراه دو زندانی سیاسی دیگر کُرد به نامهای کیهان مکرم و نایب حاجیزاده به اتهام «اخلال در نظم زندان» به ۵۰ ضربه شلاق و ۳ ماه حبس محکوم شد. این پروندهسازی در پی ضرب و شتم یکی از زندانیان سیاسی کُرد توسط زندانیان جرایم عمومی صورت گرفت.
وی همچنین در تاریخ ۴ مرداد ۱۴۰۰ در اعتراض به عدم صدور دستور قضایی برای انتقال به بیمارستان خارج از زندان و انجام آزمایشهای لازم به مدت ۳۲ روز دست به اعتصاب غذا زد.
این زندانی سیاسی در اوایل تیر ۱۴۰۲ با دستور اداره اطلاعات ارومیه از بند زندانیان سیاسی به خوابگاه ۳، بند زندانیان با وضعیت بلاتکلیف منتقل شد. وی در اوایل مهر به مدت چند روز در اعتراض به فشار نهادهای امنیتی برای صدور حکم اعدام علیه او، دست به اعتصاب غذا زد.