روز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت، وریشه مرادی ( جوانا سنه)، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) که از تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در بازداشت به سر می‌برد با دستور قاضی صلواتی از بند زنان زندان اوین به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در این زندان منتقل شد. وی از ظهر امروز در اعتراض به انتقال خود به بند ۲۰۹ دست به اعتصاب غذا زد.

همچنین پخشان عزیزی، فعال زن کُرد و ‌هم‌بندی این زندانی سیاسی از روز گذشته در اعتراض به انتقال وریشه مرادی به بند ۲۰۹ در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، ظهر روز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت، وریشه مرادی با دستور قاضی صلواتی، رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران برای بازجویی به مدت ۲۴ ساعت از بند زنان به بند ۲۰۹ منتقل شد. پس از ۲۴ ساعت از انتقال این فعال کُرد به بند ۲۰۹، وی از ظهر امروز ۲۶ اردیبهشت دست به اعتصاب غذا زده است..

انتقال این زندانی به بند ۲۰۹ در حالی صورت می‌گیرد که وی از یک هفته پیش با دستور قاضی صلواتی از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم شده بود.

پخشان عزیزی از هم‌بندی‌های این فعال کُرد که وی نیز در مرداد سال گذشته توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بند زنان زندان اوین انتقال یافته در اعتراض به انتقال وریشه مرادی از روز گذشته دست به تحصن و اعتصاب زده است. وی امروز پس از یک روز به تحصن خود در مقابل نگهبانی بند زنان پایان داده اما کماکان در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

جلسه دادگاه وریشه مرادی از اعضای جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) که قرار بود روز ۲۱ فروردین در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران برگزار شود، به دلیل عدم حضور قاضی «عموزاد» لغو و به زمان دیگری موکول شد.

بر اساس کیفرخواست صادر شده از سوی شعبه ۵ بازپرسی دادسرای امنیت اوین، برای این دو فعال زن کُرد درخواست اعمال ماده ۲۸۸ و ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی شده است.

بر اساس ماده ۲۸۸ قانون مجازات اسلامی، «هرگاه اعضای گروه باغی، قبل از درگیری و استفاده از سلاح، دستگیر شوند، چنانچه سازمان و مرکزیت آن وجود داشته باشد به حبس تعزیری درجه سه و در صورتی که سازمان و مرکزیت آن از بین رفته باشد به حبس تعزیری درجه پنج محکوم می‌شوند». همچنین بر اساس ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی، «هر کس در یکی از دسته‌ها یا جمعیت‌ها یا شعب جمعیتهای که قصد بر هم زدن امنیت ملی را دارند عضویت عضویت یابد به سه ماه تا پنج سال حبس محکوم می‌گردد ‌مگر اینکه ثابت شود از اهداف آن بی‌اطلاع بوده است».

وریشه مرادی در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ پس از انجام فعالیت‌های سیاسی و تشکیلاتی در شهر کرمانشاه، زمانی که قصد بازگشت به سنندج را داشت، توسط نیروهای وزارت اطلاعات در ورودی این شهر بازداشت شد. او ۱۳ روز اول بازداشت را در بازداشتگاه این نهاد امنیتی در شهر سنندج گذراند و پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل شد.

وی در این مدت برای انجام اعترفات اجباری تحت فشار و تهدید قرار گرفت و در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ پس از تحمل ۵ ماه سلول انفرادی به بند زنان زندان اوین انتقال یافت.

وریشه مرادی پیش از عضویت در کژار در روژئاوا (کردستان سوریه) در مبارزه علیه داعش فعالیت کرده و در یکی از حملات داعش در کوبانی نیز مجروح شده است.

وبسایت «بی‌تاوان» متعلق به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۱۷ آبان ۱۴۰۲ خبر از بازداشت ۳ نفر از جمله وریشه مرادی داد. این وبسایت امنیتی بدون اشاره به تاریخ بازداشت این افراد، آنها را «عضو پژاک» معرفی کرده بود.

کژار، جامعه زنان آزاد شرق کردستان در تاریخ ۴ مهر ۱۴۰۲ با انتشار بیانیه‌ای از بازداشت این عضو خود در زمان انجام فعالیت «سیاسی و سازماندهی زنان» در کردستان خبر داد و از سازمان‌های بین المللی مدافع حقوق بشر خواست تا در خصوص «ناپدیدسازی قهری» و «سناریو سازی نهادهای امنیتی» سکوت نکنند.

پخشان عزیزی در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در شهر تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. چند تن از اعضای خانواده او نیز همزمان بازداشت و پس از چند روز بازجویی آزاد شدند.

این فعال زن در تاریخ ۲۰ آذر ۱۴۰۲ پس از پایان دوران بازجویی از بند ۲۰۹ زندان اوین به بند زنان این زندان منتقل شد. او در زمان بازداشت از حق داشتن وکیل محروم بود و برای انجام اعترافات اجباری از سوی بازجویان امنیتی مورد تهدید و فشار قرار گرفته است.

پخشان عزیزی در اعتراض به فشار بازجویان برای پذیرش این اتهام و انجام اعترافات تلویزیونی به مدت چند روز دست به اعتصاب غذا زده بود و با رد کلیه اتهام‌های مطرح شده، اعلام کرده که به مدت چندین سال به عنوان مددکار اجتماعی و مترجم در مناطق جنگ زده در روژئاوا (کردستان سوریه) فعالیت داشته است.

ماموران وزارت اطلاعات دیدار این فعال زن کُرد با تعدادی از خانواده‌های دادخواه جنبش ژن ژیان ئازادی را به عنوان مصادیق اتهام‌های مطرح شده عنوان کرده‌اند.

پخشان عزیزی، اهل مهاباد و فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران، پیش از این نیز سابقه بازداشت توسط نیروهای امنیتی را داشته است. او اولین بار در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۸ در گردهمایی اعتراضی دانشجويان کُرد دانشگاه تهران عليه اعدام‌های سياسی در کردستان، توسط ماموران امنیتی بازداشت شد. وی پس از ۴ ماه بازداشت با قرار وثیقه آزاد و پس از مدتی از ایران خارج شد و طی سال‌های اخیر در اقلیم کردستان عراق اقامت داشت.