محبت محمودی، زن محبوس در بند زنان زندان مرکزی ارومیه در هفدهمین سال حبس خویش با انتشار نامهای کوتاه به مردم، خواستار مساعدت مالی به وی برای پرداخت دیه به خانواده مقتول و آزادی از زندان شده است.
محبت محمودی، ۶۰ ساله، متاهل و دارای ۵ فرزند پسر از سال ۱۳۸۰ به اتهام قتل عمد و پرداخت دیه یک میلیارد تومانی در بند زنان زندان مرکزی ارومیه بسر میبرد.
تصویری از شناسانه محبت محمودی
یک منبع آگاه در خصوص ماجرای این قتل به شبکه حقوق بشر کُردستان گفت:« مقتول که از آشنایان دور خانواده پدری این زندانی بوده، با ایجاد مزاحمتهای خیابانی و تلفنی و تهدید به ایجاد رابطه، همواره خانم محمودی را آزار و در مضایقه روحی قرار دادە است. حتی در چندین مورد همسایگان خانم محمودی شاهد بودهاند که مقتول با چاقو در کوچه اقدام به تهدید وی کرده بوده است و یک بار پس از مزاحمت تلفنی و آگاهی همسر ایشان از این ماجرا، نزاع فیزیکی میان مقتول و همسر ایشان روی داده بود. این مزاحمتها تا روز ماجرا ادامه داشتهاست. در(اردیبهشت ماه سال ۸۰) مقتول پس از مزاحمت تلفنی و تهدید خانم محمودی، از دیوار منزل ایشان به حیاط وارد شده و با چاقو به منزل وارد میشود، در این هنگام خانم محمودی به همراه عروس و نوهاش تنها در منزل بودهاند که متوجه حضور مقتول در خانه میشوند.»
به گفتهی این منبع « مقتول با چاقو دنبال خانم محمودی افتاده و وی نیز مجبور به فرار به طبقه دوم منزل میشود. در یکی از اتاقهای طبقهی دوم مقتول با ضربات چاقو دست و انگشتان وی را زخمی کرده و خانم محمودی نیز برای ترساندن مقتول اسلحهای که از قبل در خانه وجود داشته به طرف مقتول گرفته و بدون نشانهگیری شلیک میکند که در نتیجه آن فرد مهاجم به قتل میرسد.»
این منبع در ادامه افزود« خانم محمودی بعد از این ماجرا، از شدت ترس به منزل یکی از آشناهایشان مراجعه کرده و بعد از بیست روز، خود را به اداره آگاهی معرفی مینماید و پس از یک بازجویی و بازسازی صحنه قتل، به بند نسوان زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. او به مدت سه سال در بازداشت موقت بسر برده و بعدا به اتهام قتل عمد در شعبه ۲۲ دادگاه کیفری ارومیه به ریاست، قاضی رضایی محاکمه شد. این دادگاه علیرغم وجود مدارک و شواهد لازم مبنی بر تهدید و اذیت و آزار و قصد تجاوز به خانم محمودی از سوی مقتول، مساله دفاع مشروع از سوی دادگاه رد و حکم قصاص برای این زندانی را صادر کرد.»
بعد از اعتراضات گسترده بین المللی به حکم اعدام صادر شده، این حکم در دیوان عالی کشور نقض و اینبار پرونده به شعبه ۱۰۶ جزایی ارومیه ارجاع و این دادگاه نیز مجددا به اتهام قتل عمد، حکم قصاص را صادر که در دیوان عالی کشور نیز عینا تایید شد.
این منبع در ادامه افزود:« بعد از قطعی شدن حکم قصاص و تلاش گسترده فعالین مدنی برای نجات جان این زن زندانی، خانواده مقتول اعلام آمادگی کردند که در قبال دریافت دیه رضایت خواهند داد ولی به دلیل وضعیت مالی خانواده زندانی، تاکنون امکان پرداخت دیه فراهم نشده است.»
تصویری از نامه مجبت محمودی به دادستان ارومیه
منبع مذکور در خصوص آخرین وضعیت پرونده خانم محمودی افزود:« در آبانماه سال گذشته خانم محمودی در شانزدهمین سال حبس به شعبه ۲ اجرای احکام کیفری دادگاه ارومیه منتقل شده و دادگاه با توجه به ۱۶ سال بلاتکلیفی این زندانی و تبدیل حکم قصاص به دیه، برای آزادی این زندان قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی صادر کرد. با توجه به وضعیت مالی خانواده این زندانی امکان تودیع این وثیقه فراهم نشد و نهایتا پس از احضار همسران مقتول به دادگاه برای تعیین تکلیف پرونده، درخواست یک میلیارد تومان دیه از سوی ایشان مطرح شد.»
خانم محبت محمودی به دلیل سپری کردن ۱۶ سال حبس، دچار عارضه تنگی نفس و آسم شده و به دلیل امکانات محدود بهداری زندان ارومیه و مخالفت مسئولین زندان با اعزام ایشان به بیمارستان خارج از زندان، همچنان از رسیدگی پزشکی محروم میباشد.
او در بهمن ماه سال گذشته طی نامهایی به دادستانی عمومی و انقلاب ارومیه، که نسخهای از آن در اختیار شبکه حقوق بشر کُردستان قرار گرفته است به بیان آخرین وضعیت پرونده خویش پرداخته و اعلام کرده که با توجه عدم توانای پرداخت یک میلیارد تومان دیه، خواستار اجرای حکم قصاص است.
اردیبهشت ماه امسال نیز خانم محمودی بعد از سپری کردن ۱۶ سال حبس با انتشار نامهای، خواستار کمک مردم، نهادها و ستادهای خیریه برای پرداخت دیه و آزادیاش از زندان شده است. پیشتر نیز چندین بار از سوی فعالین مدنی در جهت جمعآوری کمک مالی برای نجات این زندانی، کمپینهایی راهاندازی شده، بدون نتیجه متوقف شده بود.
نسخهای از نامه استمداد این زندانی برای کمک به پرداخت دیه، جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کُردستان قرار گرفته است که به شرح ذیل است:
بسمه تعالی
با سلام
احترما اینجانب محبت محمودی به جرم قتل که مدت ۱۷ سال میباشد در زندان بسر میبرم و محکوم به پرداخت یک میلیارد تومان دیه میباشم. جرم اینجانب دفاع ازخود بوده که اکنون خانوادە شاکی میخواهند
این مقدار دیه را از من مطالبه مینمایند و بندە قادر به تامین آن نمیباشم چرا که همسر من کارگر میباشد و با پول کارگری خرجی و مخارج خانه را تامین مینماید.فرزندانم نیز همه کارگر هستند و در منزل استیجاری زندگی مینمایند. هیچ پولی ندارم که به شاکی پراخت بنمایم. اکنون مدت ۱۷ سال است در زندان هستم و حتی عروسی فرزندانم را نیز ندیدهام. خودم در زندان دچاری تنگفی نفس و ناراحتی آسم میباشم و این حبس برایم خیلی دشوار میباشد.
اینجانب حافظ دو جز قرآن میباشم و تقاضای من کمک به پرداخت دیهام است، به خاطر فرزندانم که سالهاست که از مهر مادری محروم هستند و خودم هم الان در ۱۷مین سال حبس بسر میبرم.
امیدوارم وجدانهای آگاه در این باره بتوانند به من کمک بکنند.
با سپاس
محبت محمودی
خردادماه سال ۹۶
بند نسوان زندان مرکزی ارومیه
