بازداشت
محمود صادقی در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۹۵ به همراه حیدر قربانی، همسر خواهرش در شهر کامیاران استان کردستان توسط نیروهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سنندج منتقل شد.
در این بازداشتگاه امنیتی به مدت حدود ۳ ماه برای انجام اعترافات اجباری مورد شکنجه جسمی و روانی قرار گرفت و در این مدت از حق ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل محروم بود. سپس به زندان کامیاران و پس از چند ماه به زندان مرکزی سنندج منتقل شد.
در اسفند سال ۱۳۹۵ شبکه پرس تی‌وی فیلمی از اعترافات اجباری حیدر قربانی، هم‌پرونده‌ای وی را با عنوان «راننده مرگ» منتشر کرد.
دادرسی
مهر ۱۳۹۸ توسط شعبه اول دادگاه کیفری یک استان کردستان به اتها‌م‌های «معاونت در قتل» به ۳۰ سال، «تهیه دو خودرو سرقتی»، هر مورد به ۴ سال زندان و ۱۰۰ ضربه شلاق، «چسباندن پلاک خودروهای دیگر بر روی اتومبیل سرقتی» به دو مورد حبس یک سال و ۳ ماهه و «وارد کردن ضربات غیرکشنده بر بدن مقتول»، به پرداخت ۷ درصد دیه کامل انسان در حق اولیای دم محکوم کرد.
اسفند ۱۳۹۸ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی سعیدی به اتهام «معاونت در بغی» به ۲۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
خرداد ۱۳۹۹، شعبه ۴۷ دیوان عالی کشور حکم ۲۵ سال حبس به اتهام «معاونت در بغی» را عینا تایید اما احکام تعزیری دادگاه کیفری یک استان کردستان را نقض کرد.
وضعیت فعلی
محمود صادقی در زندان مرکزی سنندج به سر می‌برد و تا کنون از حق اعزام به مرخصی محروم بوده است.
توضیحات:
۱. حیدر قربانی، هم‌پرونده‌ای و همسر خواهر این زندانی سیاسی در تاریخ ۲۸ آذر ۱۴۰۰ زندان مرکزی سنندج اعدام شد.
۲. ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی: «گروهی که در برابر اساس نظام جمهوری اسلامی ایران، قیام مسلحانه کند باغی محسوب می‌شود و در صورت استفاده از سلاح، اعضای آن به مجازات اعدام محکوم می‌گردند». «معاونت در بغی» می‌تواند تا ۲۵ سال زندان در پی داشته باشد
