شیروان حیدری، شهروند کُرد اهل روستای «آویهنگ» شهرستان سنندج، در تاریخ ۳ فرورین ۱۴۰۴ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در این روستا بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد امنیتی منتقل شد.

بازداشت وی بدون ارائه حکم قضایی صورت گرفت و در زمان بازداشت از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بود.

شیروان حیدری پس از پایان دوران بازجویی به زندان مرکزی سنندج منتقل و در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۴۰۴ با قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شد.