امید فرجی، شهروند کُرد اهل روستای «نی« مریوان»، در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در مریوان بازداشت شد.

پس از چند هفته بازجویی در یک بازداشتگاه امنیتی به زندان مریوان منتقل و در تاریخ ۸ مهر ۱۴۰۳ با قرار وثیقه یک میلیارد و سیصد میلون تومانی به صورت موقت از زندان آزاد شد.

در زمان بازداشت از حق ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل محروم شد.

 توسط دادگاه انقلاب ارومیه به در دو پرونده مجزا به اتهام‌های از جمله «اقدام علیه امنیت ملی»^۱ از طریق عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران^۲ مجموعا به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم پس از اعمال تخفیف به ۴ سال حبس تعزیری تبدیل شد.

امید فرجی در  تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ پس از احضار به اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب مریوان، بازداشت و روانه زندان این شهر شد.

۱. ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس در یکی از دسته‌‌ها یا جمعیت‌‌ها یا شعب جمعیت‌های مذکور در ماده (۴۹۸) عضویت یابد به سه ماه تا پنج سال حبس محکوم می‌‌گردد ‌مگر این‌که ثابت شود از اهداف آن بی ‌اطلاع بوده است.»
۲. حزب دمکرات کردستان ایران در تاریخ ۲۵ مرداد ١٣٢۴ با هدف خودمختاری برای کردستان ایران تاسیس شد. آن‌گونه که در اساس‌نامه حزب آمده، این تشکل سیاسی بر مبنای «افکار ملی و ساختار تشکیلاتی [کومله ژ.ک] جمعیت تجدید حیات کرد و با خوانش واقع‌بینانه و امروزین»، به عنوان یک سازمان مدرن پا به عرصه سیاسی گذاشت. کومله ژ.ک موسس «جمهوری کردستان» (۲ بهمن ۱۳۲۴تا ۲۴ آذر ۱۳۲۵) در مهاباد بود. عمر این جمهوری بعد از ۱۱ ماه با حمله ارتش ایران به پایان رسید و رهبران آن، از جمله قاضی محمد رهبر حزب و رییس جمهور کردستان، اعدام شدند. 

حزب دمکرات کردستان ایران با گذراندن یک دوره‌ مبارزه‌ مسلحانه در اواخر دهه ۴۰ شمسی که با اختلافات درون حزبی همراه بود، سرانجام در آستانه‌ انقلاب ۱۳۵۷ به صورت یک حزب سیاسی مجددا اعلام موجودیت کرد. عبدالرحمن قاسملو و صادق شرفکندی، دو تن از رهبران این حزب  به فاصله سه سال در تیر ۱۳۶۸ و شهریور ۱۳۷۱ توسط جمهوری اسلامی ایران در اروپا ترور شدند.

این حزب در سال ۱۳۸۵ و در پی تشدید اختلافات داخلی، دچار انشعاب و به دو تشکیلات «حزب دمکرات کردستان ایران»‌ و «حزب دمکرات کردستان»‌ تقسیم شد. این دو حزب نهایتا در تاریخ ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ در بیانیه‌ای ادغام مجدد حزب را پس از ١٥ سال جدایی اعلام کردند.

این حزب آرمان نهایی خود را «ایجاد جامعه دمکراتیک-سوسیالیستی»  و شعار استراتژیک خود را «تامین حقوق ملت کردستان در کردستان ایران در چارچوب یک سیستم دمکراتیک فدرال در ایران» اعلام کرده است.  مقر اصلی حزب دمکرات کردستان ایران در استان اربیل کردستان عراق است.