وهاب خدیریپور پسرعموی شمال خدیریپور۱، از جانباختگان خیزش «ژن ژیان ئازادی»۲ در مهاباد است. همچنین یکی از برادران او، سهراب خدیریپور۳، از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران۴، در سال ۱۴۰۰ در جریان درگیری با نیروهای سپاه پاسداران کشته شده بود.
بازداشت
در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۴۰۳، پس از احضار تلفنی به ستاد خبری اداره اطلاعات مهاباد، بازداشت و در تاریخ ۱ اسفند با تودیع قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی بهصورت موقت از زندان آزاد شده بود.
در زمان بازداشت از حق ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل محروم بود.
دادرسی
در فروردین ماه ۱۴۰۴ از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد به اتهام «تبلیغ علیه نظام»۵ به نفع حزب دمکرات کردستان ایران به ۱۰ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. این حکم پس از تسلیم به رأی، به ۸ ماه حبس تبدیل شد.
وضعیت فعلی
وهاب خدیریپور در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ پس از احضار به دادسرای مهاباد بازداشت و برای اجرای حکم روانه زندان شد.
توضیحات:
۱. شمال خدیری، ۳۲ ساله در تاریخ ۲۹ آبان در جریان اعتراضات مردمی مهاباد از سوی نیروهای سپاه پاسداران هدف تیراندازی قرار گرفت. او پس از چند روز بستری بودن در بیمارستان خمینی ارومیه در تاریخ ۳ آذر به دلیل شدت جراحات جان خود را از دست داد.
۲. ژینا امینی (مهسا امینی)، زن کُرد ۲۱ ساله اهل سقز در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ در یکی از خیابانهای تهران به دلیل پوشش خود توسط نیروهای گشت ارشاد (پلیس امنیت اخلاقی) بازداشت شد. او به فاصله چند ساعت پس از بازداشت به دلیل صدمات وارد شده به جمجمه با علائم مرگ مغزی به بیمارستان کسری تهران منتقل و سه روز بعد در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ جان باخت.
قتل حکومتی ژینا موجی از اعتراضات بیسابقه مردمی را به دنبال داشت که با حضور گسترده شهروندان در مراسم خاکسپاری او در آرامستان «آیچی» سقز آغاز و به فاصله کمی به بسیاری از شهرهای ایران گسترش یافت. این اعتراضات گسترده علیه جمهوری اسلامی ایران که ماهها به طول انجامید و طی آن دستکم ۵۲۷ معترض کشته و هزاران نفر مجروح و بازداشت شدند، با شعار محوری آن «ژن ژیان ئازادی» یا «زن زندگی آزادی» شناخته میشود.
۳. سهراب خدیریپور از اعضای تشکلات مخفی حزب دمکرات کردستان ایران در جریان درگیری گروهی از اعضای این حزب با نیروهای سپاه پاسداران در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ در جاده مهاباد به بوکان جان باخت.
۴. حزب دمکرات کردستان ایران در تاریخ ۲۵ مرداد ١٣٢۴ با هدف خودمختاری برای کردستان ایران تاسیس شد. آنگونه که در اساسنامه حزب آمده، این تشکل سیاسی بر مبنای «افکار ملی و ساختار تشکیلاتی [کومله ژ.ک] جمعیت تجدید حیات کرد و با خوانش واقعبینانه و امروزین»، به عنوان یک سازمان مدرن پا به عرصه سیاسی گذاشت. کومله ژ.ک موسس «جمهوری کردستان» (۲ بهمن ۱۳۲۴تا ۲۴ آذر ۱۳۲۵) در مهاباد بود. عمر این جمهوری بعد از ۱۱ ماه با حمله ارتش ایران به پایان رسید و رهبران آن، از جمله قاضی محمد رهبر حزب و رییس جمهور کردستان، اعدام شدند.
حزب دمکرات کردستان ایران با گذراندن یک دوره مبارزه مسلحانه در اواخر دهه ۴۰ شمسی که با اختلافات درون حزبی همراه بود، سرانجام در آستانه انقلاب ۱۳۵۷ به صورت یک حزب سیاسی مجددا اعلام موجودیت کرد. عبدالرحمن قاسملو و صادق شرفکندی، دو تن از رهبران این حزب به فاصله سه سال در تیر ۱۳۶۸ و شهریور ۱۳۷۱ توسط جمهوری اسلامی ایران در اروپا ترور شدند.
این حزب در سال ۱۳۸۵ و در پی تشدید اختلافات داخلی، دچار انشعاب و به دو تشکیلات «حزب دمکرات کردستان ایران» و «حزب دمکرات کردستان» تقسیم شد. این دو حزب نهایتا در تاریخ ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ در بیانیهای ادغام مجدد حزب را پس از ١٥ سال جدایی اعلام کردند.
این حزب آرمان نهایی خود را «ایجاد جامعه دمکراتیک-سوسیالیستی» و شعار استراتژیک خود را «تامین حقوق ملت کردستان در کردستان ایران در چارچوب یک سیستم دمکراتیک فدرال در ایران» اعلام کرده است. مقر اصلی حزب دمکرات کردستان ایران در استان اربیل کردستان عراق است.
۵. ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی: «هرکس علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروهها و سازمانهای مخالف نظام به هر نحو فعالیت تبلیغی نماید، به حبس از سه ماه تا یک سال محکوم میشود.»