عبدالله شریعتی، زندانی سنی‌مذهب کُرد که در ششمین سال حبس خویش به‌سر می‌برد از رسیدگی پزشکی و اعزام به مرخصی استعلاجی محروم می‌باشد و تداوم بیمارهایش، که در مدت حبس به آن دچار شده، سبب نگرانی شدید گردیده است.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی مذهبی به شبکه حقوق بشر کُردستان گفت: «حدود سه سال است که عبدالله با بیماری‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند. وی در ایام حبس به آسم، دیسک‌کمر، پارگی دیسک گردن، و همچنین هموروئید (خونریزی داخلی) دچار شده است. به علت محرومیت از رسیدگی پزشکی، وضعیت این زندانی هر روز حادتر می‌شود بطوری‌که که از دو ماه پیش مجبور است به حال خوابیده بر تخت دراز بکشد و قادر به تحرک زیاد نمی‌باشد.»
به گفته‌ی این منبع،« پزشکان بهداری زندان اعلام کرده‌اند که عضله دست چپش در حال کوتاه شدن است و درد آن به پای چپش نیز سرایت کرده است. تداوم این بیماری و عدم رسیدگی پزشکی، خطر فلج شدن ایشان را در پی خواهد داشت.»
عبدالله شریعتی ۲۹ ساله، ساکن سنندج و متاهل می‌باشد. او در زمان بازداشت تازه ازدواج کرده، و دارای فرزند دو ساله به نام محمد است. پدر ایشان به دلیل ابتلا به سرطان روده در سال ۹۱ فوت کرده و مادر سالخورده‌اش، به دلیل اعدام دو فرزندش در سال گذشته و وضعیت سلامتی عبدالله در زندان، دچار فشار روحی شدیدی شده است.
کاوه و آرش شریفی دو برادر عبدالله، در ۱۱ مردادماه سال گذشته اعدام شدند.
این زندانی مذهبی در تیرماه سال ۹۰ به همراه برادر دیگرش،آرش شریفی در شهر سنندج توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. او به مدت یکسال در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج نگهداری شده و برای اعتراف به عضویت در گروه‌های سلفی تحت شکنجه قرار گرفت. پیشتر یک برادر دیگر ایشان به نام کاوه شریفی در مهرماه سال ۸۸ نیز بازداشت شده بود.
پس از یکسال در تیرماه سال ۹۱ این زندانی مذهبی به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل و در اریبهشت ماه سال ۹۳ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه بدون حق داشتن وکیل، به اتهام محاربه به ده سال حبس محکوم شد.
این منبع، دلیل اصلی بازداشت و صدور حکم برای عبدالله را «فشار بر دو برادر دیگر برای گرفتن اعترافات ساختگی» دانست و در ادامه افزود: « سرانجام، دو برادر دیگر ایشان به اتهام محاربه به اعدام محکوم شدند و به همراه ۲۳ زندانی دیگر سنی‌مذهب کُرد در ۱۱ مردادماه سال ۹۵ در زندان رجایی‌شهر کرج به صورت گروهی اعدام شدند.»
این زندانی مذهبی و خانواده‌اش از خانم عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران، سازمان ملل متحد و سازمان عفو بین‌الملل، خواستار رسیدگی به وضعیتش شده‌اند.
