جمعی از زندانیان سیاسی زندان رجاییشهر در نامهایی به مناسبت جان باختن آبتین بکتاش، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران، ضمن ابراز همدردی با بازماندگان این نویسنده، جمهوری اسلامی ایران را مسئول مرگ او دانستهاند. در بخشی از این نامه آمده است: «باورمندیم که تنها با حضور مسئولانه در کارزارهای دادخواهی و به چالش کشیدن حاکمیت در رابطه با جنایاتی از این دست میتوان مانع از تکرار چنین فجایعی شد.»
بکتاش آبتین از تاریخ ۵ مهر ۱۳۹۹ برای تحمل ۶ حبس به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» در زندان اوین تهران به سر میبرد. این نویسنده بکتاش آبتین در تاریخ ۱۵ آذر امسال بعد از پس از بالا رفتن تب و فشار خون به دلیل ابتلا به کرونا، از زندان به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد و روز گذشته در بیمارستان جان باخت.
کانون نویسندگان ایران در بیانیهایی با اعلام خبر درگذشت بکتاش آبتین اعلام کرد «حکومت آزادیستیزان» جان آقای بکتاش آبتین را گرفت: «بکتاش آبتین روز ۱۲ آذر ماه با علایم آشکار کرونا به بهداری زندان اوین مراجعه کرد و تا سه روز بعد از آن بدون دریافت هیچ درمانی در مسیر میان بهداری و بند سرگردان بود. در روز ۱۵ آذر وخامت حال آبتین به جایی رسید که زندانبانان او را شبانه و در بیخبری کامل به بیمارستان منتقل کردند. با آن که دو روز بعد با پیگیر خانواده و همبندان آبتین سرانجام آشکار شد که او در بیمارستان طالقانی بستری است، اما مسئولان زندان و بیمارستان همچنان از دادن هرگونه آگاهی دربارهی بیماری آبتین امتناع میکردند. آبتین به تخت بیمارستان زنجیر شده بود؛ بدون ملاقات و بیهیچ خبری از بیرون. بدینگونه، ده روز حیاتی ابتدای بیماری در زندان و در بیمارستان طرف قرارداد زندان زیر فشار نیروهای امنیتی عامدانه تلف شد. روز ۲۲ آذر ماه، بدن نیمهجان آبتین به بیمارستان دیگری منتقل شد و روند درمان در شرایطی وخیم آغاز شد. بیماری، عوارض آن و فشار روانی ده روز نخست، ذره ذره جسم آبتین را تحلیل برد. روز ۱۱ دی ماه، پزشکان به ناچار او را به خواب مصنوعی فرو بردند تا شاید بتوانند او را از مرگ تدریجی تحمیلشده نجات دهند. ظهر ۱۸ دی ماه، قلب پرشور بکتاش آبتین ایستاد و برگ سیاه دیگری به جنایتهای جمهوری اسلامی افزوده شد.»
متن کامل نامه جمعی از زندانیان سیاسی در زندان رجاییشهر که نسخهایی از آن جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کردستان قرار گرفته شده است در ادامه میآید.
ملت بزرگ ایران
بار دیگر لوکوموتیو قتلهای زنجیرهای، در ایستگاه اوین، یکی دیگر از نویسندگان را در بند و زنجیر به کام مرگ کشانید تا به جای آوردن اوجب واجبات را رکورد بزند.
آری، در مسیر مبارزه با سانسور و اجبار و جهالت هزینهی جبرانناپذیر دیگری بر جامعهی دگراندیش و آزادیخواه وارد آمد. بکتاش آبتین، عضو کانون نویسندگان ایران، جان خود را در راه آزادی بیان فدا کرد تا شاهدی بر خودکامگی حاکمان، سلطهی بازجوها و بیکفایتی مقامات قضایی جمهوری اسلامی باشد.
جرم آبتین گفتن و نوشتن بود و گناهش پرسش و روشنگری؛ حبس دلسوزانی چون او، آن هم در شرایط همهگیری کرونا، چه مبنایی جز بیخردی مسئولین و ترس حاکمان از سرمایههای این مرز و بوم دارد.
ما زندانیان سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر، ضمن ابراز همدردی با بازماندگان آن عزیز بزرگوار، جمهوری اسلامی را مسئول مرگ او میدانیم، و باورمندیم که تنها با حضور مسئولانه در کارزارهای دادخواهی و به چالش کشیدن حاکمیت در رابطه با جنایاتی از این دست میتوان مانع از تکرار چنین فجایعی شد.
سعید اقبالی، مطلب احمدیان، احد برزگر، ایرج حاتمی، حمزه سواری، حسن صادقی، پیروز منصوری، عبدالرسول مرتضوی، علی موسینژاد فرکوش، مهدی مسکیننواز، فرهاد میثمی، نصرالله لشنی