خالد (صادق) زمانی متاهل و پدر ۴ فرزند است.

بازداشت

در تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۸۷ توسط نیروهای امنیتی در بخش قطور (کوتوول) شهرستان خوی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر منتقل شد. وی به مدت چند هفته برای انجام اعترافات اجباری مورد شکنجه قرار گرفت و پس از آن زندان ماکو انتقال یافت.

دادرسی

شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی خوی به ریاست قاضی نوروزی او را به اتهام «محاربه»۱ از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)۲ به «قطع دست چپ و پای راست» محکوم کرد.

این حکم پس از اعتراض در دیوان عالی کشور نقض و در دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی به ۳۰ سال حبس توام با تبعید به زندان مرکزی یزد تبدیل شد.

وکیل وی چند سال پیش بر اساس قانون جدید مجازات اسلامی درخواستی مبنی بر اعاده دادرسی در خصوص حکم صادره ارائه کرد، اما این درخواست از سوی دیوان عالی کشور رد شد.

وضعیت فعلی

خالد زمانی در تاریخ ۳۰ آذر ۱۳۸۸ از زندان ماکو به زندان مرکزی یزد تبعید شد. او از زمان بازداشت تا کنون از حق مرخصی محروم بوده است. همچنین علی‌رغم سپری کردن بیش از نیمی از دوران محکومیت و موافقت شورای طبقه‌بندی زندان، به دلیل مخالفت سازمان اطلاعات سپاه خوی از حق آزادی مشروط محروم شده است.

اطلاعات تکمیلی

ـ خالد زمانی یکی از هم‌پرونده‌ای‌های فصیح یاسمنی است که به اتهام مشابه به اعدام محکوم و در تاریخ ۱۸ دی ۱۳۸۸ در زندان خوی اعدام شد.

توضیحات:

۱. ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی: «محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد». بر اساس ماده ۲۸۲ قانون مجازات اسلامی، «چنانچه شخصی، مرتکب جرم محاربه شود، به انتخاب قاضی، به صلب، اعدام، قطع دست راست و پای چپ یا نفی بلد، محکوم خواهد شد».

۲. حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) در سال ۱۳٨۳ در کوهستان قندیل در نوار مرزی اقلیم کردستان عراق با کردستان ایران تاسیس شد. این حزب از افکار عبدالله اوجالان، رهبر دربند حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) پیروی می‌کند و پارادایم «جامعه دمکراتیک و اکولوژیک مبتنی بر آزادی زن» را مبنای فعالیت‌های خود اعلام کرده است.

آن‌گونه که در اساس‌نامه این حزب آمده، پژاک ایجاد سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک و فرم سیاسی خودمدیریتی دموکراتیک برای سازماندهی مردم به منظور برساختن «ملت دمکراتیک» را از اهداف بنیادین خود می‌داند. پژاک همچنین در سال ۱۳۹۳ در تاسیس سیستم «جامعه آزاد و دمکراتیک شرق کردستان (کودار)» مشارکت کرد. مقر اصلی این حزب در نواحی کوهستانی بین اقلیم کردستان عراق و کردستان ایران است.