در تاریخ ۱۶ مهر ۱۳۹۸ به همراه ۳ شهروند کُرد دیگر به نام‌های کامران قاسمی، کیوان رشوزاده و امید سعیدی توسط نیروهای امنیتی در ارومیه بازداشت شد. او پس از یک ماه از بازداشتگاه المهدی سازمان اطلاعات سپاه پاسدران این شهر به زندان مرکزی ارومیه انتقال یافت.
وی در دوران بازداشت در زندان مرکزی ارومیه بارها به دستور مسئولان زندان مورد شکنجه قرار گرفت و دست‌کم دو بار دست به اعتصاب غذا زد.

در آ‌ذر ۱۳۹۹ به همراه دیگر هم‌پرونده‌ای‌هایش بدون حق داشتن وکیل در شعبه دوم دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه به ریاست قاضی علی شیخلو محاکمه و به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» از طریق عضویت در حزب کومله کردستان ایران^۱ به ۱۰ سال و یک روز حبس تعزیری محکوم شد.

نایب حاجی‌زاده در زندان مرکزی ارومیه به سر می‌برد.

مرداد ۱۴۰۰ ـ به دنبال درگیری میان چند تن از زندانیان سیاسی و زندانیان جرایم عمومی با شکایت رئیس زندان مرکزی ارومیه، به همراه دو زندانی سیاسی دیگر کُرد به نام‌های کیهان مکرم و نایب عسکری به اتهام «اخلال در نظم زندان» به ۵۰ ضربه شلاق و ۳ ماه حبس محکوم شد. این پرونده‌سازی در پی ضرب و شتم یکی از زندانیان سیاسی کُرد توسط زندانیان جرایم عمومی صورت گرفت.

۲۰ آذر ۱۴۰۰ ـ در اعتراض به محرومیت از دسترسی به خدمات پزشکی و با درخواست آزادی مشروط یا انتقال به بیمارستان، دست به اعتصاب غذا زد.

اواخر سال ۱۴۰۰ ـ به دلیل پارگی داخلی شکم به بیمارستانی خارج از زندان منتقل شد، اما مورد عمل جراحی اشتباه قرار گرفت. پس از بازگشت به زندان، با وجود وخامت وضعیت سلامتی‌اش، مسئولان زندان مانع از ادامه درمان و دریافت خدمات پزشکی شدند.

۱۳ اسفند ۱۴۰۲ ـ با قرار وثیقه ۳ میلیارد تومانی به مرخصی استعلاجی اعزام شد.

۱۱ خرداد ۱۴۰۲ ـ‌به دلیل گزارش جمعی از زندانیان جرایم خطرناک خوابگاه ۱-۲ زندان مرکزی ارومیه مبنی بر توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، به دفتر مدیر داخله زندان احضار و از سوی «دانیالی»،‌ مسئول اندرزگاه، «سپهرنیا»، معاون رئیس، «آذرنیا»، مسئول حفاظت و «آذریون»، مسئول بازرسی زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به سلول انفرادی منتقل شد.

۱۶ خرداد ۱۴۰۲ ـ‌ در اعتراض به ادامه نگهداری در سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه و پرونده‌سازی جدید مسئولان زندان علیه وی دست به اعتصاب غذا زد.

۱. سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران معروف به «کومله» به عنوان یک سازمان مارکسیست ـ لنینیستی با گرایشات مائوئیستی پس از نزدیک به یک دهه فعالیت مخفیانه، همزمان با پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ فعالیت آشکار خود را آغاز و ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ را به عنوان روز تاسیس کومله اعلام کرد.

در سال ۱۳۶۲، کومله و چند گروه و سازمان چپ ایرانی، حزب کمونیست ایران (حکا) را تاسیس کردند و کومله انقلابی زحمتکشان کردستان ایران به «کومله ـ سازمان کردستان حزب کمونیست ایران» تغییر نام داد.

در سال ۱۳۷۹ بخشی از اعضای رهبری و بدنە این حزب، با تعریف پروژەای تحت عنوان «احیای کومله» از حزب کمونیست ایران انشعاب و همان نام اولیه پیش از تشکیل حکا، یعنی «کۆمەڵەی شۆڕشگێڕی زەحمەتکێشانی کوردستانی ئێران» (حزب کومله کردستان ایران) را برای سازمان خود انتخاب کردند.

حزب کومله کردستان ایران به سوسیال دمکراسی باور دارد و «ایجاد یک حکومت فدرالی» را راهکار مناسب حل مسئله کُرد در ایران می‌داند. مقر مرکزی این حزب در استان سلیمانیە اقلیم کردستان عراق است.