ماموستا محمد خضرنژاد، روحانی کُرد اهل سنت و از بازداشت شدگان خیزش ژن ژیان ئازادی در بوکان، از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی سنندج منتقل شد. این زندانی سیاسی در چند ماه گذشته به دلیل سکونت خانواده‌اش در سنندج خواستار انتقال خود به زندان مرکزی این شهر شده بود.
بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز پنج‌شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۳، این زندانی سیاسی در تماس کوتاه تلفنی با خانواده‌اش از انتقال خود از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی سنندج خبر داده است.
وی در اواسط شهریور در اعتراض به نحوه بازداشت، نگهداری طولانی مدت در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه، برگزاری جلسه دادرسی به صورت ویدئو کنفرانس و بدون حق دفاع در دادگاه انقلاب و نیز عدم بررسی پرونده در دادگاه ویژه روحانیت به مدت ۱۲ روز دست به اعتصاب غذا زد.
این زندانی سیاسی در تاریخ ۲۱ شهریور ۱۴۰۳ پس از اعلام اعتصاب غذا به بازداشتگاه سازمان اطلاعات سپاه ارومیه منتقل و پس از چند روز به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه انتقال یافت. وی در نهایت پس از قول مساعد بازجویان امنیتی برای بررسی خواسته‌هایش و انتقال به زندان مرکزی سنندج به اعتصاب غذای خود پایان داد.
این زندانی سیاسی در حال حاضر دارای دو محکومیت ۲۵ و ۱۶ سال حبس تعزیری است. بر اساس ماده ۱۳۴، قانون تجمیع احکام،اشد این مجازات، یعنی ۲۵ سال حبس، قابل اجراست.
محمد خضرنژاد در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در منزل خانوادگی‌اش در شهر بوکان بازداشت شد. ماموران با شکستن درب منزل و اعمال خشونت اقدام به ضرب و شتم او و دیگر اعضای خانواده کردند. نیروهای امنیتی همچنین یاسر خضرنژاد، فرزند این ماموستا را به مدت چند روز بازداشت کردند.
بازداشت او به دنبال سخنرانی انتقادی در مراسم یادبود اسعد رحیمی از کشته‌شدگان خیزش ژن ژیان ئازادی در مسجد افتخاری شهر بوکان صورت گرفت. وی پس از آغاز خیزش ژن ژیان ئازادی در کانال تلگرامی خود نظرات و مطالبی در همراهی با اعتراضات مردمی و گرامیداشت جانباختگان منتشر کرده بود.
وی در چند هفته نخست بازداشت حق تماس و ملاقات با خانواده را نداشت و به مدت ۱۰۸ روز در سلول انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه برای انجام اعترافات اجباری مورد شکنجه شدید جسمی و روحی قرار گرفت. شدت شکنجه‌های جسمی به حدی بوده که حتی پس از انتقال به زندان ارومیه، آثار آن بر روی بدنش قابل مشاهده بوده است.
دادگاه این روحانی اهل سنت در چهار جلسه کوتاه که آخرین آن در تاریخ ۱۷ آبان ۱۴۰۲ بود، به صورت ویدئو کنفرانس در شعبه ۳ دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی رضا نجف‌زاده و بدون حق داشتن وکیل برگزار شد و قاضی، بدون شنیدن توضیحات و دفاعیات متهم و تنها بر اساس گزارش وزارت اطلاعات، از جمله ویدیوی ضبط شده از اعتراضات اجباری او تحت شکنجه در بازداشتگاه، اقدام به صدور حکم اعدام و ۱۶ سال حبس تعزیری کرد. این حکم به اتهام‌های «افساد فی الارض»، «لطمه وارد کردن به تمامیت یا استقلال کشور» و «تبلیغ علیه نظام» صادر و در فروردین ۱۴۰۳ این حکم از سوی شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور تایید شد.
پس از تایید این حکم در دیوان عالی کشور، درخواست عفو از طرف وکلا و خانواده به کمیسیون عفو و بخشودگی قوه قضاییه ارسال شد.
در خرداد ۱۴۰۳، سایت میزان، قوه قضاییه و رئیس دادگستری استان آذربایجان غربی از «عفو با یک درجه تخفیف» خبر داده بودند اما توضیحاتی بیشتر در مورد میزان حبس نداده بودند.
محمد خضرنژاد، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد در رشته ادبیات عرب است. او در سالهای اخیر بیشتر به پژوهش و ترجمه در حوزه علوم اسلامی مشغول بود و طی ۲۰ سال گذشته بارها به دلیل فشار نهادهای امنیتی مجبور به ترک جایگاه خود به عنوان امام جماعت در مساجد مختلف شهرهای سنندج و بوکان و روستاهای این مناطق شده بود.
