رضا رسایی، شهروند ۳۵ ساله کُرد یارسان و از بازداشت شدگان خیزش ژن ژیان ئازادی، بامداد امروز سهشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ بدون اطلاع خانواده و وکیل و حق انجام آخرین ملاقات در زندان دیزلآباد کرمانشاه اعدام شد.
بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، ساعت ۵ بامداد امروز سهشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳، رضا رسایی که در بند مشاوره ۷ زندان دیزلآباد کرمانشاه به سر میبرد به دفتر نگهبانی احضار و بدون اطلاع قبلی خانواده و وکیل و حق آخرین ملاقات با خانواده، در محوطه داخل این زندان اعدام شد.
مسئولین زندان پس از اجرای حکم اعدام این زندانی سیاسی در یک تماس تلفنی، خانواده را از اعدام فرزندشان مطلع کردند. پس از حضور خانواده رسایی در مقابل زندان دیزلآباد کرمانشاه، ماموران امنیتی ساعاتی پیش مادر، خواهر و برادر این زندانی سیاسی را به قبرستان میناباد کرمانشاه متنقل کرده و با حضور آنها و تحت تدابیر شدید امنیتی پیکر این زندانی سیاسی به خاک سپرده شده است.
رضا (غلامرضا) رسایی، شهروند ۳۵ ساله کُرد یارسان اهل شهر صحنه استان کرمانشاه در تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۲ از سوی شعبه ۲ دادگاه کیفری یک کرمانشاه به ریاست قاضی محمدرسول حقنجاتی و امین محمدی به عنوان مستشار به اتهامهای «مباشرت در قتل عمد» نادر بیرامی، رئیس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران شهرستان صحنه، «مباشرت در ايراد جراحات عمدی غيرکشنده غير منتهی به مرگ»، «تظاهر و قدرت نمایی با چاقو» و «اخلال در نظم عمومی از طريق ايجاد هياهو و جنجال» به اعدام (قصاص نفس)، پرداخت دیه، یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
سال ۱۴۰۱، مراسم بیست و یکمین سالگرد جان باختن سید خلیل عالینژاد، هنرمند سرشناس و از رهبران جامعه یارسان که در تاریخ ۲۷ آبان ۱۴۰۱ در شهر صحنه برگزار شد؛ متاثر از اعتراضات سراسری پس از قتل حکومتی ژینا مهسا امینی به صحنه اعتراضات مردمی تبدیل شد.
نیروهای نظامی-امنیتی حاضر در محل در پاسخ به شعارهای مردم با پرتاب گاز اشکآور و شلیک گلوله شرکتکنندگان را مورد حمله قرار دادند و تعداد زیادی از حاضران در این مراسم را بازداشت کردند. فضای شهر صحنه چند روز پس از این مراسم همچنان امنیتی بود. یک روز پس از این مراسم خبرگزاریهای حکومتی از کشته شدن نادر بیرامی، رئیس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران شهر صحنه در جریان این مراسم خبر دادند.
ماموران اداره آگاهی در تاریخ ۳ آذر ۱۴۰۱ رضا رسایی از شرکت کنندگان در مراسم سالگرد جانباختن سید خلیل عالینژاد را در شهریار استان تهران بازداشت و به شهر صحنه منتقل کردند. او بارها در بازداشتگاههای اداره آگاهی صحنه و کرمانشاه برای پذیرش اتهام «مشارکت در قتل» نادر بیرامی تحت شکنجههای شدید قرار گرفت.
به گفته یک منبع مطلع، ضرب و شتم و شکنجه به وسیله شوکر برقی، القای حس خفگی با کشیدن کیسه روی سر، «جوجه کردن» که در آن دست و پای فرد را از عقب به هم بسته و با زنجیر او را از سقف آویزان میکنند، از جمله شکنجههایی بوده است که رضا رسایی در بازداشتگاههای اداره آگاهی صحنه و کرمانشاه تجربه کرده است. به طوری که انگشتان پا، دست و کتف او دچار شکستگی شده است.
رضا رسایی پس از پایان دوران بازجویی به زندان دیزل آباد کرمانشاه منتقل و پس از چند هفته اینبار به مدت ۲۱ روز به همراه تعدادی دیگر از افراد بازداشت شده در جریان مراسم سالگرد سید خلیل عالینژاد از زندان دیزل آباد کرمانشاه به بازداشتگاه اداره آگاهی این شهر منتقل شدند.
جلسات دادگاه رضا رسایی در چند ماه اول سال ۱۴۰۲ در سه نوبت در شعبه ۲ دادگاه کیفری یک کرمانشاه برگزار شد. پس از برگزاری آخرین جلسه دادگاه در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ صدور حکم اعدام در تاریخ ۱۵ مهر به صورت کتبی به وکلای وی ابلاغ شد.
این در حالی است که رضا رسایی در جریان برگزاری جلسات دادگاه بارها اعلام کرده که در بازداشتگاه اداره آگاهی صحنه به دلیل «شکنجه و تهدید به تجاوز» مجبور به انجام اعترافات اجباری علیه خود شده و کلیه اتهامات مطرح شده را رد کرد.
در این پرونده ۶ شهروند دیگر یارسان به نامهای فرهاد بیگ گروسی، سید رسول رضوی، سید معصوم رضوی، آرمین حقی منجق، پوریا منتی منجق تپه، شجامع منتی منجق تپه به اتهام « اخلال در نظم عمومی» از طریق جنجال و هیاهو به یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدهاند.
حکم اعدام رضایی رسایی در تاریخ ۲۵ آذر ۱۴۰۲ از سوی شعبه ۱۷ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به اجرای احکام دادگاه کیفری کرمانشاه ارسال شد.
همچنین در بهمن ۱۴۰۲، شعبه اول دیوان عالی کشور، درخواست اعاده دادرسی وکلای این زندانی سیاسی را رد کرد.
دیوان عالی بدون در نظر گرفتن ایرادات و ابهامات موجود در پرونده، درخواست اعاده دادرسی را «فاقد شرایط قانونی» دانسته و از جمله شهادت شاهدان جدید مبنی بر بیگناهی رضا رسایی را دلایل کافی برای اعاده دادرسی تشخیص نداده بود.
