با گذشت ۷ روز از بازگرداندن اجباری آریا یوسفی، فرزند ۱۸ ساله فاطمه داوند از بازداشتشدگان اعتراضات مردمی آبان ۱۳۹۸ به ایران و بازداشت وی توسط ماموران جمهوری اسلامی ایران در مرز ماکو و انتقالش به بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر، اطلاعی از وضعیت او در دست نیست.
یکی از نزدیکان این شهروند کُرد اهل بوکان در این‌باره به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: «از زمان اخراج آریا یوسفی از ترکیه و بازداشتش در ایران، هیچ ملاقات و حتی تماس تلفنی با خانواده نداشته است. در نتیجه پیگیری‌های پدر آریا، دادستان ماکو اعلام کرده که فرزندش فردا برای بازجویی به ارومیه منتقل خواهد شد.»
آریا یوسفی به همراه مادرش، فاطمه داوند در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۴۰۳ پس از تلاش برای «خروج بدون مدرک» از ترکیه، توسط پلیس این کشور بازداشت و در معرض خطر اخراج از ترکیه و بازگرداندن اجباری به ایران قرار گرفتند.
هرچند خانم داوند در روند اخراج از ترکیه موفق به فرار و رساندن خود به یک کشور ثالث شد، اما فرزند وی، آریا یوسفی در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ توسط دولت ترکیه از طریق مرز بازرگان اخراج و در مرز ایران توسط ماموران جمهوری اسلامی بازداشت شد.
فاطمه داوند، شهروند کُرد اهل بوکان، در جریان اعتراضات مردمی آبان ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی در این شهر بازداشت شد. او به مدت ۱۳ روز در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه برای انجام اعترافات اجباری مورد شکنجه جسمی و روانی قرار گرفت.
فیلم اعترافات اجباری فاطمه داوند چند روز پس از بازداشتش در رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران پخش شد. وی از بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه به بند زنان زندان مرکزی این شهر منتقل و در تاریخ ۶ فروردین ۱۳۹۹ با قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان آزاد شد.
فاطمه داوند در اردیبهشت ۱۳۹۹ از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به ۵ سال حبس محکوم شد. این حکم پس از درخواست «تسلیم به رای» به ۳ سال و ۹ حبس تبدیل شد. او همچنین در پرونده دیگری در بهمن ۱۳۹۹ از سوی شعبه ۱۰۳ دادگاه کیفری ۲ بوکان به اتهام «اخلال در نظم و آسایش عمومی با شرکت در اغتشاشات» و «کشف حجاب» محاکمه شد. در این دادگاه که به ریاست قاضی مهدی تقی‌زاده برگزار شد، وی از اتهام «کشف حجاب» تبرئه، اما از بابت اتهام دیگر به تحمل ۵ ماه حبس تعزیری و ۳۰ ضربه شلاق محکوم شد.
فاطمه داوند در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۳۹۹ برای اجرای حکم حبس به زندان مرکزی ارومیه منتقل و در آبان ۱۴۰۰ پس از موافقت با درخواست آزادی مشروط از زندان آزاد شد و پس از یک ماه ایران را به مقصد ترکیه ترک کرد. وی یکی از شاهدان دادگاه بین‌المللی مردمی آبان بود که از سوی چند نهاد حقوق بشری در آبان ۱۴۰۰ در لندن برگزار شد.
