زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به نگهداری چند ماهه خود در شرایط سخت این دو بند، از روز ۱۲ شهریور ۱۴۰۳ دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، دست‌کم ۲۲ زندانی که بیش از ۶ ماه است با دستور مسئولین زندان به صورت تنبهی به این دو بند منتقل شده‌اند، در اعتراض به ادامه نگهداری خود در این بندها از روز دوشنبه ۱۲ شهریور در اعتصاب غذا به سر می‌برند. مسئولین زندان مرکزی ارومیه تا کنون با درخواست این زندانیان مبنی بر انتقال مجدد به بندهای قبلی مخالفت کرده‌اند.
بند امن و بند خاص زندان مرکزی ارومیه در کنار مجموعه سلول‌های انفرادی این زندان قرار دارند. این دو بند به صورت دو اتاق کوچک ۳۰ متری و هواخوری ۹ متری مجزا بوده و زندانیان در شرایطی سخت با اعمال محدودیت تماس و ملاقات با خانواده، در وضعیت ایزوله به سر می‌برند.
پیشتر در خرداد سال جاری جمعی از زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه با انتشار نامهای خطاب به رئیس سازمان زندان‌های ایران و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری از اقدام به خودکشی تعدادی از زندانیان در اعتراض به شرایط سخت حاکم بر این دو بند خبر داده بودند.
در بخشی از نامه این زندانیان آمده بود: «ما جمعی از زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه به اطلاع شما می‌رسانیم که در این زندان یک بند مخفی به نام بند خاص درست کرده‌اند. البته بند نیست بلکه دو اتاق ۳۰ متری است که یکی را بند امن و یکی را بند خاص می‌نامند. زندانیان محبوس در این دو بند از حق ملاقات محروم هستند و تنها در بند امن به صورت محدود امکان تماس با خانواده وجود دارد. ما را به صورت غیرقانونی در این دو بند نگهداری می‌کنند. در میان ما هستند افرادی که مدت ۶ ماه است به اینجا انتقال یافته‌اند. خانواده‌های ما به شدت نگران ما هستند و ماهم از آنها بی‌خبر هستیم. حتی هیچ مسئولی به اینجا نمی آید جز افسر نگهبان. هرکدام از ما به دلیل گزارش‌های کذب زندان برای تنبیه به اینجا انتقال یافته‌ایم و مدت ماندنمان را در اینجا نمی‌دانیم. بارها و بارها از رئیس زندان درخواست ملاقات کرده‌ایم اما خبری نشد. تعدادی از زندانیان این بند در اعتراض به شرایط سخت نگهداری دست به خودکشی زده‌اند، ما از زندگی ناامید شده‌ایم و حتی راحتی خود را در مرگ می‌بنییم. آیا ما زندانیان حق زندگی کردن نداریم؟ آیا زندگی برای ما به پایان رسیده؟ کسانی که به این وضعیت اعتراض می‌کنند به شدت از سوی ماموران زندان مورد شکنجه قرار می‌گیرند و حتی دکتر هم به اینجا نمی‌آید تا ما را مداوا بکند».
