محمد فیضی که پیش از بازداشت به عنوان کارگر مشغول به کار بود، متاهل و پدر ۲ فرزند است.

بازداشت

در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در منزل خانوادگی‌اش در بانه بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سنندج منتقل شد.

او در دوران بازداشت برای انجام اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه‌ قرار داشت و تا ماه‌ها از حق تماس و ملاقات با خانواده محروم بود.

دادرسی

آخرین جلسه دادگاه وی و ۳ هم‌پرونده‌ایش به نام‌های یوسف احمدی، باسط کریمی و محمد فیضی در تاریخ ۵ شهریور ۱۴۰۲ در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج به ریاست قاضی علی سعیدی برگزار و صدور حکم ۲۵ سال حبس تعزیری به اتهام «معاونت در بغی»۱ از طریق عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران۲ در تاریخ ۱۱ شهریور به وی در زندان ابلاغ شد.

وضعیت فعلی

محمد کریمی در زندان مرکزی سنندج به سر می‌برد.

توضیحات:

۱. ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی: «گروهی که در برابر اساس نظام جمهوری اسلامی ایران، قیام مسلحانه کند باغی محسوب می‌شود و در صورت استفاده از سلاح، اعضای آن به مجازات اعدام محکوم می‌گردند».

۲. حزب دمکرات کردستان ایران در تاریخ ۲۵ مرداد ١٣٢۴ با هدف خودمختاری برای کردستان ایران تاسیس شد. آن‌گونه که در اساس‌نامه حزب آمده، این تشکل سیاسی بر مبنای «افکار ملی و ساختار تشکیلاتی [کومله ژ.ک] جمعیت تجدید حیات کرد و با خوانش واقع‌بینانه و امروزین»، به عنوان یک سازمان مدرن پا به عرصه سیاسی گذاشت. کومله ژ.ک موسس «جمهوری کردستان» (۲ بهمن ۱۳۲۴تا ۲۴ آذر ۱۳۲۵) در مهاباد بود. عمر این جمهوری بعد از ۱۱ ماه با حمله ارتش ایران به پایان رسید و رهبران آن، از جمله قاضی محمد رهبر حزب و رییس جمهور کردستان، اعدام شدند.

حزب دمکرات کردستان ایران با گذراندن یک دوره‌ مبارزه‌ مسلحانه در اواخر دهه ۴۰ شمسی که با اختلافات درون حزبی همراه بود، سرانجام در آستانه‌ انقلاب ۱۳۵۷ به صورت یک حزب سیاسی مجددا اعلام موجودیت کرد. عبدالرحمن قاسملو و صادق شرفکندی، دو تن از رهبران این حزب  به فاصله سه سال در تیر ۱۳۶۸ و شهریور ۱۳۷۱ توسط جمهوری اسلامی ایران در اروپا ترور شدند.

این حزب در سال ۱۳۸۵ و در پی تشدید اختلافات داخلی، دچار انشعاب و به دو تشکیلات «حزب دمکرات کردستان ایران»‌ و «حزب دمکرات کردستان»‌ تقسیم شد. این دو حزب نهایتا در تاریخ ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ در بیانیه‌ای ادغام مجدد حزب را پس از ١٥ سال جدایی اعلام کردند.

این حزب آرمان نهایی خود را «ایجاد جامعه دمکراتیک-سوسیالیستی»  و شعار استراتژیک خود را «تامین حقوق ملت کردستان در کردستان ایران در چارچوب یک سیستم دمکراتیک فدرال در ایران» اعلام کرده است.  مقر اصلی حزب دمکرات کردستان ایران در استان اربیل کردستان عراق است.