در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۸۴ همراه با محمدامین عبدالهی توسط نیروهای امنیتی در بوکان بازداشت شد. آنها بعد از چند ماه نگهداری در شرایط سخت سلول‌های انفرادی بازداشتگاه‌های اداره‌ اطلاعات مهاباد و ارومیه که همراه با فشار و شکنجه به قصد اعترافات اجباری بود به زندان مرکزی ارومیه منتقل شدند.

اسفند ۱۳۸۵ در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد محاکمه و به اتهام «محاربه»^۱ از طریق عضویت در حزب کومله کردستان ایران^۲ به ۲۰ سال حبس توام با تبعید به زندان یزد محکوم شد. این در حالی بود که نه تنها جلسه دادگاه بدون حضور وکیل تعیینی برگزار شد، بلکه وکلا حتی موفق به مطالعه پرونده هم نشدند. این حکم در دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی تایید شد.

او همچنین از سوی دادگاه کیفری مهاباد به اتهام «قتل عمد» به «قصاص» و ۷ سال حبس محکوم شد. این حکم پس از اعتراض وی در سال ۱۳۹۲ در دیوان عالی کشور نقض و به پرداخت دیه تبدیل شد.

در بهمن ۱۳۸۹ در پرونده‌‌ای دیگر به اتهام «تبلیغ علیه نظام»^۳ از طریق ارتباط با رسانه‌های خارج از کشور از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد مجددا به ۶ ماه حبس محکوم شد.

قادر محمدزاده در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ پس از ۱۷ سال حبس برای اولین بار به مرخصی اعزام شد و  از آن زمان از وضعیت وی اطلاعی در دست نیست.

بهمن ۱۳۸۸ ـ‌ همراه با محمدامین عبدالهی، رنج‌نامه‌ای را از زندان منتشر کردند.

۲۲ مرداد ۱۳۸۹ ـ به صورت تنبیهی به قرنطینه زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.

۳ اسفند ۱۳۸۹ ـ از زندان مرکزی ارومیه به مکان نامعلومی انتقال یافت.

۱۵ فروردین ۱۳۹۱ ـ در زندان مرکزی ارومیه به سلول انفرادی منتقل شد.

اسفند ۱۳۹۲ ـ در بند ۴ زندان مرکزی ارومیه به دست یک زندانی جرایم غیرسیاسی مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

۵ مرداد ۱۳۹۳ ـ در زندان مرکزی ارومیه به سلول انفرادی انتقال یافت.

۲۲ خرداد ۱۳۹۷ ـ در زندان مرکزی ارومیه به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد و دست به اعتصاب غذا زد.

۱ اسفند ۱۳۹۷ ـ به همراه ۳۰ زندانی دیگر با دستور قضایی به اتهام نقض قوانین زندان به صورت تنبیهی به بند امن انتقال یافت و تا تا مدت‌ها از ملاقات با خانواده محروم شد.

۲۶ اسفند ۱۳۹۷ ـ برای اجرای حکم تبعید از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی یزد منتقل شد، اما به دلیل عدم هماهنگی‌، مسئولان این زندان از پذیرش وی خودداری کردند.

۱۸ فروردین ۱۳۹۸ ـ برای اجرای حکم تبعید از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی یزد انتقال یافت.

۲۴ مهر ۱۳۹۸ ـ در اعتراض به ایجاد اخلال در پرونده‌اش، دست به اعتصاب غذا زد.

۹ آبان ۱۳۹۸ ـ به دلیل ادامه اعتصاب غذا به دستور رییس زندان مرکزی یزد به سلول انفرادی منتقل شد.

۱۴ آبان ۱۳۹۸ ـ اعلام شد، به دلیل وخامت حالش در نتیجه اعتصاب غذا، به بهداری زندان انتقال یافت، اما از پذیرش سرم خودداری کرد.

۳۰ آبان ۱۳۹۸ ـ با وعده مساعد مسئولان زندان به اعتصاب غذای خود پایان داد.

۹ مرداد ۱۴۰۰ ـ در اعتراض به عدم اعزام به مرخصی، علی‌رغم تودیع وثیقه لازم، دست به اعتصاب غذا زد.

۱۷ شهریور ۱۴۰۰ ـ پس از ۳۹ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد. به دنبال وخامت حال جسمی‌اش در نتیجه طولانی شدن اعتصاب غذا، رئیس زندان یزد و همچنین نمایندگانی از طرف اداره اطلاعات و دادستانی یزد در ملاقات‌های جداگانه خواهان پایان اعتصاب غذای او شدند. این افراد قول دادند که نه تنها پیگیر وضعیت مرخصی او خواهند بود بلکه امکان آزادی مشروط این زندانی سیاسی را که ۱۶مین سال دوره محکومیت ۲۰ ساله خود را می‌گذراند بررسی خواهند کرد.

۱. ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی: «محاربه، عبارت از کشیدن سلاح، به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد». بر اساس ماده ۲۸۲ قانون مجازات اسلامی، «چنانچه شخصی، مرتکب جرم محاربه شود، به انتخاب قاضی، به صلب، اعدام، قطع دست راست و پای چپ یا نفی بلد، محکوم خواهد شد.»

۲. سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران معروف به «کومله» به عنوان یک سازمان مارکسیست ـ لنینیستی با گرایشات مائوئیستی پس از نزدیک به یک دهه فعالیت مخفیانه، همزمان با پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ فعالیت آشکار خود را آغاز و ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ را به عنوان روز تاسیس کومله اعلام کرد.

در سال ۱۳۶۲، کومله و چند گروه و سازمان چپ ایرانی، حزب کمونیست ایران (حکا) را تاسیس کردند و کومله انقلابی زحمتکشان کردستان ایران به «کومله ـ سازمان کردستان حزب کمونیست ایران» تغییر نام داد.

در سال ۱۳۷۹ بخشی از اعضای رهبری و بدنە این حزب، با تعریف پروژەای تحت عنوان «احیای کومله» از حزب کمونیست ایران انشعاب و همان نام اولیه پیش از تشکیل حکا، یعنی «کۆمەڵەی شۆڕشگێڕی زەحمەتکێشانی کوردستانی ئێران» (حزب کومله کردستان ایران) را برای سازمان خود انتخاب کردند.

حزب کومله کردستان ایران به سوسیال دمکراسی باور دارد و «ایجاد یک حکومت فدرالی» را راهکار مناسب حل مسئله کُرد در ایران می‌داند. مقر مرکزی این حزب در استان سلیمانیە اقلیم کردستان عراق است.

۳. ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی: «هرکس علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروه‌ها و سازمان‌های مخالف نظام به هر نحو فعالیت تبلیغی نماید، به حبس از سه ماه تا یک سال محکوم می‌شود.»