با گذشت ۵۵ روز از بازداشت کمال لطفی، پدر رضا لطفی از جان‌باختگان خیزش ژن ژیان ئازادی در شهر دهگلان استان کردستان، وی همچنان با قرار بازداشت موقت و بدون حق دسترسی به وکیل، خدمات پزشکی و ملاقات با خانواده در زندان کامیاران در وضعیت بلاتکلیف به سر می‌برد.
یک منبع مطلع در خصوص آخرین وضعیت وی به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: «آقای کمال لطفی در اواخر اردیبهشت پس از حدود ۱ ماه بازداشت از یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی استان کردستان به زندان کامیاران منتقل شده است. وی با دستور دادستان کامیاران از حق دسترسی به وکیل، ملاقات و تماس با خانواده محروم شده و کماکان با قرار بازداشت موقت به صورت بلاتکلیف در زندان به سر می‌برد.»
به گفته این منبع، آقای لطفی که از بیماری پوستی رنج می‌برد تا کنون از دسترسی بە داروها و خدمات پزشکی محروم بوده است و همین امر موجب افزایش نگرانی خانواده در خصوص وضعیت سلامتی وی شده است.
این شهروند دادخواه در تاریخ ۲۱ فروردین پس از احضار به دادسرای عمومی و انقلاب شهر قروه استان کردستان بازداشت و به یک بازداشتگاه امنیتی منتقل شد.
وی پیشتر از سوی دادگاه انقلاب اسلامی دهگلان به اتهام‌های «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس، «توهین به رهبر حکومت ایران» به ۲ سال حبس و «توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران» به ۲ سال حبس محکوم شده است. بر اساس ماده ۱۳۴، قانون تجمیع احکام، در صورت تایید این حکم، مجازات ۲ سال حبس آن قابل اجرا خواهد بود.
پس از اعتراض این شهروند کُرد به حکم صادره، پرونده برای بررسی مجدد به دادگاه تجدید نظر استان کردستان ارجاع شده است.
کمال لطفی اولین بار در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ در یکی از خیابان‌های شهر دهگلان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج و پس از پایان دوران بازجویی به زندان کامیاران منتقل شد.
او در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ در اعتراض به ادامه بازداشت خود در زندان کامیاران به مدت چند هفته دست به اعتصاب غذا زد و نهایتا پس از ۸۷ روز بازداشت در تاریخ ۱۲ تیر ۱۴۰۲ با قرار وثیقه به صورت موقت از زندان آزاد شد.
در اواخر آبان ۱۴۰۲، این پدر دادخواه برای برگزاری جلسه دادگاه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شعبه ١٠٢ دادگاه کیفری ۲ شهرستان دهگلان احضار شده بود.
کمال لطفی، پدر رضا لطفی است که در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات مردمی دهگلان با تیراندازی نیروهای یگان ویژه کشته شد.
پس از کشته شدن این جوان ۲۰ ساله، خانواده وی برای انجام مصاحبه تلویزیونی و نسبت دادن قتل فرزندشان به احزاب اپوزیسیون کُرد از سوی سپاه پاسداران مورد تهدید و تحت فشار قرار گرفتند.
کمال لطفی پس از چند روز از کشته شدن فرزندش به دنبال ادامه این فشارها با انتشار ویدیویی، صراحتا اعلام کرد که فرزندش با تیراندازی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران کشته شده است.
